Σε τέτοιες περιπτώσεις έχω την εντύπωση ότι η ενόραση μου χτυπάει την πόρτα. Μπορώ να δω το μέλλον πεντακάθαρα. Συγκεκριμένα μπορώ να δω μέσα στην κρυστάλλινη σφαίρα το τι θα συμβεί την Παρασκευή που μας έρχεται. Κόσμος και κοσμάκης στις κινηματογραφικές αίθουσες θα χτυπάει ρυθμικά το πόδι στο (βελούδινο) πάτωμα, οι συγκρατημένοι θα σιγοτραγουδάνε γνώριμους στίχους και οι πιο "χουλιγκάνοι" θα ρίξουν γκαρίσματα αγνής μεταλλικής εκσπερμάτωσης μέσα στο σκοτάδι. Από την άλλη πλευρά κόσμος και κοσμάκης θα "γεμίσει" το Facebook με status τα οποία θα επικρίνουν την κίνηση των Metallica να δημιουργήσουν μια συναυλιακή ταινία (είναι ευδόκιμος ο όρος;) και να ξεπουληθούν για ακόμα μια φορά στον βωμό του χρήματος. Όταν κυκλοφορήσει σε torrent θα είναι ένα κλικ away και το BluRay 720p μοναδική επιλογή αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Προσπαθώ εδώ και αρκετή ώρα να κρίνω το θέμα από όλες τις σκοπιές. Ξεροκέφαλος- "Δεν πρόκειται να δώσω 10 ευρώ στον Δανό για να δω σε 3D την σκατόφατσα του όσο καλό και αν είναι". DieHardMetalliFan- "Ακόμα και αν έχει σκηνές με τον Trujillo να παίζει μπάσο την ώρα που κάνει σπαγγάτο στο μπάνιο, θα είναι αριστούργημα ρε". CynicalBastard- "Μάγκες χαλαρώστε, το βλέπουμε και σε DVD, δεν θα χάσουμε την θεραπεία για τον καρκίνο αν δεν το δούμε σινεμά". Στο τέλος δεν μπορώ να ταυτιστώ με καμία από τις παραπάνω απόψεις. Για τον απλούστατο λόγο ότι νιώθω λες και είμαι 15. Ξανά.
Οι Metallica είναι η "πρεσβεία" μας στον έξω κόσμο. Με αυτούς ασχολείται ο Μήτσος ο Forbidden που τους άκουγε μέχρι το Master γιατί μετά γύρισαν clip και γίνανε mainstream, μέχρι την Λίτσα που ξημεροβραδιάζεται ακούγοντας Τέλη Μπέκο στο Μπουρνάζι αλλά το Nothing Else Matters το έχει ακούσει γιατί είναι "γνωστό". Ελπίζω συγκεκριμένα η ταινία των Metallica να χτυπήσει κατακούτελα 15χρονα αθώα μυαλουδάκια. Να τα παρασύρει στον σατανικό βούρκο της metal τραγουδοποιίας, να σοκαριστούν από τα πυροτεχνήματα και τα εφέ, να δουν το δεξί χέρι του James (μην κοιτάτε τον Lars παιδιά, δεν είναι το κατάλληλο πρότυπο εδώ-μπορεί και να καταλήξετε στο μέλλον corporate σκουπίδια) και να θελήσουν μάθημα κιθάρας ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ. Το κυριότερο είναι να καταλάβουν πόσο γαμημένα cool φαίνεσαι όταν είσαι σε συγκρότημα (μπορεί να σε "κάνουν" και ταινία-ας έχεις ακμή). Ναι ρε διάολε, μπορεί να είναι αρκετά πιθανό να τσιμπούσαν εύκολα με τους Parkway Drive που είναι στα μέτρα τους αλλά οι 'Τallica ακόμα και στα 50 τους, έχουν αυτό το γαμημένο χάρισμα. Να προσελκύουν κόσμο σαν να πρόκειται για την πιο γαμάτη αίρεση ever.
Με λίγα λόγια όλο αυτό το σκηνικό κάνει καλό στο metal. Τραβάει βλέμματα και είναι εντυπωσιακό. Πες το και χλιδάτο, υπερβολικό, grande βρε αδερφέ. Ναι είναι και προσωπικά είμαι περήφανος. Η υπερβολή είναι μέσα στο αίμα μας. Γιατί να μας παραξενέψει τώρα; Από την Παρασκευή και μετά μην το παίξεις ακαδημαικός. Μπορεί η πλοκή που εξελίσσεται παράλληλα με το live να είναι εντελώς σχηματική. Who cares; Δεν πηγαίνεις να δεις πειραματικό σλοβάκικο σινεμά του 70'. Θα δεις και άλλα αρρωστάκια εκεί που θα φωνάζουν "Master,Master". Αυτό είναι το μόνο που μετράει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου