Remember Tomorrow...

Με αφορμή το live των Lynyrd Skynyrd σε λίγες μέρες (one of my favorite bands ever), είναι απαραίτητη η προθέρμανση με αγαπημένους ύμνους. Προχθές άκουγα τον δίσκο που είχαν βγάλει το 2009, God & Guns. Στο ομώνυμο τραγούδι (όπως και σε άλλα μέσα στον δίσκο) υπάρχουν στίχοι όπως "God & Guns, keep us strong", "I'm here in my neck of the woods,where God is great and guns are good" και άλλες τέτοιες ομορφιές. Όταν είχα πρωτοακούσει τον δίσκο το 2009 είχα τσαντιστεί λιγάκι. Τι στίχοι είναι αυτοί ρε Skynyrd; Αναρωτιόμουν πως μεταλλάχθηκε αυτή η μπάντα. Όταν ένα από τα διασημότερα σου τραγούδια μιλάει για τους μπελάδες που φέρνουν τα όπλα (Saturday Night Special), μετά από χρόνια τι έγινε ξαφνικά; Εκείνη την στιγμή όμως τους δικαιολόγησα για τον απλούστατο λόγο ότι είναι στην κυριολεξία διαφορετική μπάντα. Με μόνο ένα άτομο από την αυθεντική σύνθεση μου ακούγεται λογικό να υπάρχουν διαφορές όλων των ειδών σε σχέση με το παρελθόν. Με άλλες περιπτώσεις όμως τι γίνεται;
      Κραυγαλέο παράδειγμα ο Mr. Mustaine. Από δίσκους οι οποίοι στάζανε δηλητήριο με τους στίχους τους, ο Dave μας εμφανίζεται σήμερα σαν born again christian, δίσκους οι οποίοι μιλάνε μέσα από μια ρεπουμπλικανική επαναστατική άποψη (δεν ξέρω πως γίνεται αυτό, ας κάτσουν να παίρνουν μαθήματα οι Avenged Sevenfold για το μέλλον), αρνείται να παίξει με μπάντες όπως οι  Rotting Christ και δεν θέλει να ξανακούσει το The Conjuring γιατί είναι εμπνευσμένο από την μαύρη μαγεία. Μόνο σε μένα φαίνεται ότι o εν λόγω κύριος θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν πολέμιος της γενικότερης metal αισθητικής; Με λίγα λόγια ο Mustaine του σήμερα με αυτόν του παρελθόντος έχει όση σχέση έχουν οι νεοέλληνες με τους αρχαίους Έλληνες: απλά έχουν το ίδιο όνομα και μιλάνε μια γλώσσα συγγενική. That's all folks! Αυτό στο οποίο δεν μπορώ να καταλήξω είναι το τι συνέβη και μετά από χρόνια υπάρχει αυτή η τρομακτική διαφορά στον χαρακτήρα ενός ανθρώπου. Ένα ακόμα παράδειγμα για το πως μπορεί μια θρησκεία να "αλλάξει" κάποιον; Δεν θέλω να είμαι τόσο κυνικός αλλά maybe...
      Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο Blackie από τους Wasp. Αρνείται πλέον να παίξει το Fuck Like A Beast γιατί δεν πιστεύει ότι εκπροσωπεί αυτά που πρεσβεύει η μπάντα σήμερα. Δεν θέλω να γίνω απόλυτος αλλά η μπάντα σου τι ακριβώς πρεσβεύει δηλαδή; Ένας λόγος που έγινε διάσημη είναι το προκλητικό στοιχείο που υπήρχε στα live και στους δίσκους σας. Με λίγα λόγια είναι σαν να αρνείσαι εντελώς το παρελθόν σου παρότι το έχεις χρησιμοποιήσει για να πάρεις το μερίδιο της επιτυχίας που σου αναλογεί...Το πιο ειρωνικό απ'ολα; Πριν από λίγες μέρες οι Megadeth καθώς παίζανε live σε ένα φεστιβάλ στην Κροατία, δέχθηκαν πέτρες από οπαδούς των Wasp με αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν την σκηνή. Και όλα αυτά επειδή οι Wasp ακύρωσαν την εμφάνιση τους γιατί σύμφωνα με τις φήμες υπήρξε τσακωμός μεταξύ των δυο συγκροτημάτων. Πιάσε το αυγό και κούρεψε το.
      Όπως είπα και πιο πάνω δεν πιστεύω ότι πρέπει να αρνείσαι το παρελθόν σου όταν σε έχει κάνει αυτό που είσαι σήμερα. Από την άλλη πλευρά όμως θα ήταν εντελώς φασιστικό να αφορήσω κάποιον επειδή άλλαξε τα πιστεύω του και την γενικότερη του φιλοσοφία. To make a long story short το αρνητικό της όλης υπόθεσης είναι το ότι η μεταμόρφωση συγκεκριμένα στο metal, από κάτι επαναστατικό και άκρως καυστικό σε κάτι το οποίο ξεπερνάει τα όρια του συντηρητισμού είναι απαράδεκτο. Συμβουλή προς μουσικούς: μην κάνετε μεγάλες δηλώσεις, δεν ξέρετε τι επιφυλάσσει το μέλλον και κυρίως το μυαλό σας. Never say never...