Halestorm Corrosion

       Who gives a fuck about a goddamn Grammy? Με αυτή την-straight to the point-δήλωση, οι Public Enemy το 1988 μας ανακοίνωσαν τα στοργικά τους αισθήματα για τον συγκεκριμένο θεσμό. Και δεν έχω καμία διάθεση να μην τους πιστέψω. Δεν πρόκειται να ψάξω για συνωμοσίες και marketing tricks τα οποία βασισμένα σε αυτή τους τη φράση θα ανεβάσουν κατακόρυφα τις πωλήσεις τους. Με αυτή τη λογική δεν θα κάνανε ποτέ συνεργασίες με ονόματα τύπου Anthrax για ευνόητους λόγους. Αν είσαι πραγματικά κλειστόμυαλος δεν θα κάνεις κάτι που θα θίξει το "τρου" fanbase σου.
       Και μιλώντας για φανατικούς, στα μουσικά μας λημέρια βρίσκεις τα καλύτερα παιδιά. Αυτούς που είναι έτοιμοι να υπερασπιστούν to the death το το αγνό και ανόθευτο (κάτι σαν την βενζίνη) metal.
Αυτούς που αποφασίζουν εάν ο τάδε έχει τα μούτρα και το στυλ να κρατήσει κιθάρα στα χέρια του. Προφανώς και γω έχω πει άπειρες φορές ότι "ρε φίλε οι τάδε είναι φλώροι του κερατά, δεν μπορούν να ροκάρουν". Απλά η φιλοσοφία μου είναι λίγο διαφορετική από του metal mujahedin. Και κάπως έτσι πάμε στην βραδιά της 10ης Φεβρουαρίου. Βραδιά απονομής των βραβείων Grammy. Υποψήφιοι στην κατηγορία για Best Hard Rock/Metal Performance είναι οι Anthrax, Iron Maiden, Marilyn Manson, Megadeth, Lamb Of God και....Halestorm. Τους νικητές προφανώς τους βλέπετε στην φωτό από πάνω.
      Ας ξεκινήσουμε από τα τυπικά. Καταρχήν είναι OK το ότι μπορούμε να τους κατατάξουμε στην κατηγορία hard rock και metal. Μπορεί η μουσική τους να είναι εύπεπτη σαν milkshake (?) και εμπορική όσο δεν πάει αλλά αυτό που ακούω δεν μπορώ να το περιγράψω διαφορετικά. Σύγχρονη rock ποζεριά; Κάπως έτσι. Ναι ναι ξέρω, οι άλλοι είναι πιο σκληροί. So what? Δεύτερον: Προφανώς και δεν είναι η αγαπημένη μου μπάντα  από τις από πάνω. Εννοείται πως θα ήθελα να έβλεπα τον Chris-the goat-Adler να παραλαμβάνει ένα τέτοιο βραβείο έστω και αν υιοθετούν την άποψη των Public Enemy πάνω στο συγκεκριμένο θεσμό. Τρίτον και σημαντικότερο είναι το πως αντιλαμβάνεσαι τα Grammy. Ανέκαθεν είχα την (σωστή θέλω να πιστεύω) εντύπωση ότι πρόκειται για βραβεία που απονέμονται σε selling bands (ή brands). Ενώ για παράδειγμα οι Converge βγάλανε δισκάρα φέτος, είμαι διατεθειμένος να βάλω στοίχημα την μισή μου δισκοθήκη ότι δεν θα τους βλέπαμε (ή δούμε) ποτέ υποψήφιους.
       Βλέποντας την είδηση να φιγουράρει παντού, τα σχόλια των αναγνωστών ήταν πραγματικά απολαυστικά. Το αγαπημένο μου ήταν αυτό που έλεγε ότι αυτή η βράβευση ήταν χειρότερη και από εκείνη των Jethro Tull την χρονιά που "κλέψανε" το βραβείο από τους Metallica. Fucking epic. Επειδή δεν έχει νόημα να το κουράζουμε και να το αναλύουμε άλλο, τα Grammy δεν τα θεωρώ τόσο σοβαρά κυρίως γιατί δεν βραβεύουν την ποιότητα. Αυτό το ξέρουν και οι πέτρες. Βέβαια όταν μια μπάντα έχει κερδίσει έστω και ένα, είναι ένα τρόπαιο το οποίο το πιπιλάει είτε αυτή είτε οι οπαδοί τους. Και γιατί όχι θα μου πεις. Οπότε δεν θα κάτσω να σκάσω επειδή η Lizzy και η παρέα της το σηκώσανε. Άσε που εδώ βλέπω και μια ευκαρία. Μιλάμε για μια μπάντα gateway. Προς τους αλλόθρησκους. Ξέρεις ποιους εννοώ. Αυτούς που είπαν "ας ακούσω Guns N Roses επειδή ο Axl είναι γκόμενος και επειδή σε εκείνο το τραγούδι έχουν ωραία μελωδία" ή επειδή τους γλύκαναν οι μελωδικές φωνητικές γραμμές του Corey στα 00's. Δεν είναι κακό. Ας είναι αφελής η πρώτη επαφή. Στην πορεία όμως ποτέ δεν ξέρεις. Και σε 10 χρόνια να δεις αυτόν που ψήθηκε να ακούσει κάτι σκληρό επειδή η Lizzy είναι ωραία γκόμενα, να τους κράζει επειδή δεν έχουν ούτε μια δίκαση. Αυτά είναι τα ωραία. Time will tell...