Στην δεύτερη περίπτωση υπάρχει μια υποκατηγορία. Αυτή στην οποία τα πάντα δουλεύουν ρολόι και η παρουσία του guest μας, αποθανατίζεται τόσο άψογα έτσι ώστε να μην καταλάβεις καν ότι υπάρχει κάποιος άλλος μέσα στο τραγούδι. Θα το καταλάβεις μόνο όταν το δεις την είδηση τυπωμένη ή θα διαβάσεις τα infos του δίσκου. Το έχω πάθει αρκετές φορές με αποτέλεσμα να παίξω στο repeat συγκεκριμένα σημεία ώστε να το καταλάβω. Και όταν βρεθείς με τους φίλους σου θα πεις γεμάτος έκπληξη "το ήξερες ότι στο ρεφρέν π.χ. παίζει-τραγουδάει ο τάδε;" Ας δούμε μερικές τέτοιες περιπτώσεις (και όχι μόνο) που αξίζουν να αναφερθούν.
1. Steel Panther- Death To All But Metal (Corey Taylor)
Ακούγοντας τον ύμνο των Πάνθηρων, το νου σου δεν πηγαίνει καν στο ότι τραγουδάει κάποιος άλλος. Ίσως είσαι τόσο απορροφημένος στους σοβαρούς του στίχους, είτε επειδή χαζεύεις την καθηγήτρια του videoclip, είτε απλά κάνεις ανελέητο headbanging και πιστεύεις ότι ζεις επιτέλους στο 1986. Όταν το έμαθα και το παρατήρησα είπα από μέσα μου "ωχ αυτός είναι". Μπράβο Corey, μπορεί να έχεις και μέλλον σαν frontman hair metal μπάντας. Ποτέ δεν είναι αργά για ακόμα ένα project.
Where: 0:49
2. Mastodon- Blood And Thunder (Neil Fallon)
Στο Remission οι 4 τύποι από την Atlanta μας πέταξαν στη μάπα έναν εξαιρετικό δίσκο. Στο Leviathan μας πέταξαν στην μάπα ολόκληρη την φάλαινα του artwork και εμείς γίναμε κιμάς. Ήρθαν για μείνουν, riffαρες, τραγουδάρες, γυρισματάρες στα τύμπανα και ότι άλλο τραβάει η ψυχή σου. Πολύ απλά στο εναρκτήριο Blood And Thunder δεν υπάρχει η παραμικρή υποψία Clutch. Εδώ ακούς μόνο βρυχηθμούς και φωνές να φτύνονται με όλη τη δύναμη από τα πνευμόνια. Ο Neil Fallon ακούγεται πιο απειλητικός και από μαφιόζο που σου κάνει πρόταση που δεν μπορείς να αρνηθείς. Γίνεται ένα με το τραγούδι, ένα με την μπάντα, ένα με το κλίμα του δίσκου.
Where: 2:14
3. Danzig- Possession (James Hetfield)
Το 1988 ο κοντός από το New Jersey κυκλοφορούσε το ντεμπούτο του με τον Rick Rubin στην καρέκλα του παραγωγού. Και μόνο αυτό ήταν αρκετό για να πετύχει. Το Mother θα γίνονταν επιτυχία 5 χρόνια αργότερα, οι blues heavy rock τραγουδάρες όμως ήταν εκεί. Φαντάζομαι ότι δεν χρειάστηκε και πολύ προσπάθεια όταν έγινε πρόταση στον James να ακουστεί σε δίσκο του πρώην frontman των Misfits. Είναι σαν να είσαι ο μεγαλύτερος nerd σχετικά με το Game Of Thrones και ο George R.R. Martin θέλει την βοήθεια σου για το καινούργιο του βιβλίο. Λες ΝΑΙ από τα αποδυτήρια.
Where: Σε όλα τα ρεφρέν
4. Alice In Chains- Black Gives Way To Blue (Elton John)
Αφού ακούς έναν από τους καλύτερους comeback δίσκους στην ιστορία της μουσικής, έρχεται το τελευταίο τραγούδι για να κλείσει την αυλαία με μια μελαγχολική τραγουδάρα (σαν κερασάκι σε τούρτα). Στο σημείο όπου ακούγεται το πιάνο εξυμνείς από μέσα σου τον Cantrell για τις συνθετικές του ικανότητες, για το πόσο ωραίο ταιριάζει το συγκεκριμένο μουσικό όργανο σε αυτό το σημείο και μπλα μπλα μπλα. Όταν ανοίξεις το booklet και δεις γραμμένο το όνομα του (Sir για να είμαστε και ευγενείς) Elton John σαν guest στο συγκεκριμένο τραγούδι μένεις με την εξής απορία: πως κλείσανε τόσο μεγάλο όνομα οι κερατάδες;
Where: Όπου ακούσεις πιάνο
5. Rage Against The Machine- Know Your Enemy (Maynard James Keenan)
Σε ένα από τα πιο εκρηκτικά (και από molotov) debut albums ever, δεν περιμένεις να ακούσεις ιδιαίτερους πειραματισμούς παρά μόνο αγνή ανόθευτη επιθετικότητα και groove. Κι όμως εδώ όταν ο ρυθμός γίνεται υπνωτιστικός, ο frontman των Tool ταιριάζει γάντι μέχρι να απογειωθεί και πάλι το τραγούδι. Αυτό δείχνει απουσία φόβου από την μεριά των Rage και όλα αυτά σε μια εποχή όπου το όνομα Tool δεν έχει την βαρύτητα που έχει σήμερα.
Where: 2:39
6. Queensryche-The Chase (Dio)
Η ιστορία έδειξε τελικά ότι το sequel του Operation: Mindcrime δεν μπόρεσε να κοιτάξει στα μάτια το πρώτο μέρος. Αυτό βασικά το ξέραμε από την μέρα που κυκλοφόρησε απλά με τις μεγάλες αγάπες θέλεις να είσαι ελαστικός. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι μέσα δεν υπήρχαν μαγικές στιγμές. Καταρχάς ήταν ότι πιο heavy είχαν κάνει οι Ryche (μέχρι σήμερα) και δεύτερον είναι απόδειξη ενός σπάνιου ντοκουμέντου. Δυο από τις μεγαλύτερες φωνές που εμφανίστηκαν στη Γη, σηκώνουν την τρίχα κάγκελο σε ένα αξεπέραστο ντουέτο. Τα σέβη μας κύριοι.
Where: Σε όλο το τραγούδι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου