Τι είναι αυτό που δίνει σε μια μπάντα το "cult" status της; Σίγουρα ο καθένας έχει να δώσει τη δική του εκτίμηση πάνω στο θέμα. Τα κύρια χαρακτηριστικά που πιστεύω ότι συμφωνούμε όλοι είναι ότι α) το κοινό της δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο αλλά αντιθέτως είναι φανατισμένο, β) σε αυτό που παίζουν μπορεί να μην είναι οι καλύτεροι αλλά έχουν μια ξεχωριστή ιδιοσυγκρασία (κυρίως γι αυτό μένουν στην ιστορία) και γ) σίγουρα εμφανισιακά έχουν κάτι που ξεχωρίζει και θάβει αυτόματα το style των υπόλοιπων συγκροτημάτων (έτσι τουλάχιστον φαίνεται στα μάτια μας). Cult μπορεί να είναι μόνο και μόνο το όνομα τους, το ότι ο κιθαρίστας τους κατάγεται από την Μαδαγασκάρη και ότι άλλο βάζει ο νους μας. Που θέλω να καταλήξω; Πουθενά συγκεκριμένα απλά θεώρησα ότι είναι ένας καλός γενικός πρόλογος για να μιλήσω για δυο από τις αγαπημένες μου cult μπάντες(είπαμε, εγώ έτσι τις θεωρώ).
MELVINS
Για κάποιο ανεξήγητο λόγο αυτή η μπάντα συνεχίζει και υπάρχει μέχρι και σήμερα. Συνεχίζει να περιοδεύει ασταμάτητα μέχρι και σήμερα και κυρίως να παράγει δίσκους σε ρυθμούς σαν να είναι γκαστρωμένο κουνέλι (αισίως φέτος κυκλοφορούν τον 19ο δίσκο τους). Το παράδοξο με τους εν λόγω κύριους είναι ότι αποδεδειγμένα έχουν δημιουργήσει και επηρεάσει μια ολόκληρη σκηνή. Ωραία θα μου πείτε, και; Πολύ απλά δεν μπορείς να την ονομάσεις ούτε να την χαρακτηρίσεις. Δεν γίνεται. Είναι τόσο πολλοί οι παράγοντες οπού στο μοναδικό που μπορώ να καταλήξω είναι το μπροστά από την εποχή της-υπέρβαρη- πειραματικά προοδευτική- και άλλα χίλια δυο στοιχεία- μουσική. Τους χρωστάνε πολλά πολλές μπάντες, από τους Nirvana μέχρι και τους Mastodon. Χαρακτηριστική μορφή της μπάντας και ιδρυτικό μέλος είναι ο Buzz Osborne με την πιο χαρακτηριστική αφάνα στην ιστορία του rock. Σε περίπτωση που εκτεθεί στην μουσική των Melvins κάποιος ανυποψίαστος, το ποιο πιθανό είναι να ξυνίσει τα μούτρα του και να ρωτήσει εάν όλο αυτό που ακούει έχει κάποιο νόημα. Αφήστε τον ελεύθερο να ακούσει Ζουζούνια τότε που είναι ποιο βατά. Κι όμως αν αφιερώσεις λίγο χρόνο θα καταλάβεις ότι όσο βαριά και παραμορφωμένη είναι αυτή η μουσική που βγαίνει από τα ηχεία, οι Melvins rockάρουν πολύ χαλαρά. Έχουν το groove, έχουν το στυλ του δεν έχουμε στυλ και μπορούν να κάνουν το κεφάλι σου να ανεβοκατεβαίνει ρυθμικά. Απλά βγάλε τις παρωπίδες σου και κάνε μπάνιο χωρίς ενοχές στον βούρκο τους. Ειδικά τώρα που έχουν από το 2006 στην σύνθεση τους και δυο μέλη των Big Business (άλλη περιπτωσάρα) πιστεύω ότι μπορούν να συνεχίσουν ακάθεκτοι και να σταματήσουν όταν βγάλουν 40 δίσκους.
Μust have: Houdini (1993) (το ότι αυτός ο δίσκος κυκλοφόρησε από πολυεθνική εταιρεία ερευνάται ακόμα και σήμερα από των Μόλντερ και την Σκάλι)
SCISSORFIGHT
Στην Ελλάδα πιστεύω ότι είμαστε πάνω κάτω 30 άτομα αυτοί που ξέρουμε τους Scissorfight. Και έχω την εντύπωση ότι μας ξέρω όλους ονομαστικά. Ας ξεκινήσουμε από τα άσχημα: οι Scissorfight έχουν διαλυθεί. Η τουλάχιστον αυτό ξέρουμε μέχρι στιγμής. Οι λόγοι για να τους θεωρήσεις cult και να τους λατρέψει ο κάθε heavy/stoner/southern ακροατής είναι αμέτρητοi. A)To όνομα τους προέρχεται από μια λεσβιακή στάση στο σεξ. Συγκεκριμένα επειδή η περιέργεια χτυπάει κόκκινο ορίστε: http://www.urbandictionary.com/define.php?term=Scissor%20fight (δεν τους έχετε λατρέψει ήδη;)
B) O τραγουδιστής τους λέγεται Ironlung. Γ) Η εμφάνιση τους και μόνο σε βάζει σε σκέψεις για το πόσο καλά παιδιά είναι. Δ) Είναι Αμερικάνοι βλάχοι από το New Hampshire και είναι περήφανοι γι αυτό Ε) Έχουν γαμάτους τίτλους τραγουδιών όπως Victory over Horseshit, New Hampshire's allright if you like fighting και πολλά ακόμα. Τους είχα μάθει όταν κυκλοφόρησαν τον τελευταίο τους δίσκο Jaggernaut το 2006 και αυτόματα τους ερωτεύτηκα (μεταφορικά μιλώντας). Παρότι η μουσική τους ακούγεται αρκετά απλή, καταφέρνουν κάτι πολύ ιδιαίτερο: τα τύμπανα είναι αρκετά μελετημένα ώστε να υποστηρίζουν τα riffs και έτσι να δημιουργούν super heavy groovy ήχο. Τα lead τους είναι άκρως πετυχημένα ενώ σου κρατάνε το ενδιαφέρον ακόμα και όταν δοκιμάζουν να παίξουν λίγο πιο γρήγορα. Το μεγάλο ατού τους όμως είναι ο τραγουδιστής. Το μιλάω τέζα μάγκικα στον κολλητό μου την στιγμή που πετάμε καπάκια του Jack Daniels στο βαρέλι είναι πραγματικά ανεκτίμητο. Εάν είστε fan του συγκεκριμένου ήχου θα σας κερδίσουν από τα αποδυτήρια. Και μετά θα κοπανάτε το κεφάλι σας μαζί μου γιατί δεν έκανε τρελή επιτυχία και χάθηκε άδικα αυτή η μπαντάρα.
Μust Have: Όλα τους τα EP's και LP's είναι άψογα.Μεγαλύτερη αδυναμία όμως έχουμε στο Jaggernaut (2006)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου