The Spirit Of (Metal) Radio

Προτιμώ να δω 4ωρη avant garde ουγγρική ταινία του 1960, παρά να ανοίξω την TV. So simple. Σε λίγο νιώθω ότι το μυαλό μου θα εκραγεί από το overdose άχρηστων πληροφοριών και από τις απόψεις σιχαμερών δημόσιων προσώπων. Οπότε θα πάω πάσο. Τι μας μένει; Α ναι, το ρομαντικό ραδιόφωνο. Με το οποίο έχω μια σχέση αγάπης-μίσους. Ενώ το γουστάρω, δεν θέλω να το ακούω πλέον. Γιατί πολύ απλά έτσι όπως το αγάπησα, έχει πεθάνει. Πλέον είναι ένα ΜΜΕ τραβεστί που περιφέρεται στα FM. Θέλω σοβαρές εκπομπές αλλά και σωστές ψυχαγωγικές (υπάρχουν ακόμα αλλά είναι ελάχιστες) οι οποίες να έχουν κάτι να μου πουν. Δεν μπορώ να ακούω άλλο παραμιλητά που δεν έχουν κανένα νόημα. Μια όμορφη bimbo μιλάει κάνα δίλεπτο (πριν μπει το επόμενο τραγούδι) σε ρυθμό διάρροιας, για το πως να κάνουμε spa σε σούπερ χαλαρωτικά κέντρα ομορφιάς την ίδια στιγμή που οι λογαριασμοί μας κοιτάνε σαν τον νταβατζή που θέλει να πληρωθεί. Τα κλωνοποιημένα προγράμματα τραγουδιών στους περισσότερους σταθμούς. Η έλλειψη φρέσκων παραγωγών (τον οποίο, διάολε, θα θέλεις να τον ακούσεις γιατί η γνώμη του έχει ενδιαφέρον) γιατί πολύ απλά πλέον κάνουμε ράντιο στο Ελλάντα χωρίς να τους χρειαζόμαστε. Παίξε αυτά που μας δίνουν να παίξουμε γιατί έτσι πρέπει. Σταματάω γιατί η γκρίνια μου λαμβάνει μέγεθος χιονοστιβάδας και τα παραδείγματα είναι άπειρα.
            And what about metal dude? Εδώ είναι το σημείο που γελάνε και τα τσιμέντα. Σοβαρά τώρα, περίμενες η περιμένεις στο μέλλον να δεις σε αυτή τη χώρα ένα καθαρόαιμο rock και metal ραδιοφωνικό σταθμό; Περισσότερες πιθανότητες έχω να πείσω την Megan Fox και την Scarlet Johansson να φιληθούν παρά το από πάνω. Ώρες ώρες μου αρέσει να κάνω daydreaming και να σκέφτομαι πόσο ωραίο θα ήταν. Και κυρίως με νόημα. 1) Θα βοηθούσε σίγουρα την εγχώρια σκηνή και 2) δεν θα είχε πρόβλημα με το θέμα ποικιλία. Και ναι, ας έπαιζε από Nasum μέχρι και indie. Δεν έχουμε πρόβλημα. Ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι είμαστε. Η ακροαματικότητα θα ήταν στάνταρ και επιτέλους θα σταματούσα να φτιάχνω compilation Cds για το αμάξι, μόνο και μόνο επειδή θα άκουγα την stoner/southern/sludge εκπομπή του σταθμού.
           Και κάπου εδώ είναι που ανοίγουμε τα χέρια μας στον ουρανό και φωνάζουμε: "God bless the Internet!!!" Τα webradios μας έχουν σώσει τη ζωή κατά μια έννοια. Μπορείς να βρεις ότι θέλεις και όποτε θέλεις. Οι εκπομπές έχουν τον χαρακτήρα που πρέπει να έχουν και επιτέλους το όλο πακέτο μουσικής και κουβέντας είναι πλήρες (thanx για την παρέα Metal A.M.). Οπότε μέχρι να πάρει την εκδίκηση του ο σκληρός ήχος, έχουμε το διαδίκτυο να προσφέρει αφθονία. Βέβαια πόσο θα τα έσπαγε να υπήρχε το Headbangers Radio π.χ. και να παίρνουμε τηλέφωνα για να αφιερώσουμε κάτι από Brutal Truth στα αλάνια από την δουλειά; Λέμε τώρα...Dream on.