Τρίτη 9 Απριλίου 2013

Producing In The Name Of...


   Όταν ήσουν μικρός και είχες γίνει πρωταθλητής του air guitar μπροστά στις αφίσες των ειδώλων σου,τι ονειρευόσουν πραγματικά; Θα σου πω εγώ. Ήθελες να γίνεις και εσύ ένας rockstar. Απλά και ξεκάθαρα. Ήθελες να παίζεις 100.000 ανθρώπους στα δάχτυλα σου σαν τον Bruce, να έχεις τα κορίτσια του Vince, την εμπορική επιτυχία του Bon Jovi και την αρρενωπότητα του De Maio (ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις). Ακόμα και όταν κυκλοφόρησαν οι (πιο εμετικοί και από τον εμετό) Nickelback την επιτυχία τους με τίτλο Rockstar, εσύ είπες από μέσα σου: ναι ρε γαμώτο, μακάρι να ήμουν και εγώ ένας από αυτούς. Τα χρόνια πέρασαν σαν το τρένο, εσύ μεγάλωσες, ωρίμασες (λέμε τώρα), η κοιλιά μεγάλωσε, τα μαλλιά άρχισαν να αραιώνουν και κάπου εκεί κατάλαβες ότι η μοναδική σχέση που είχες ποτέ με το rockσταριλίκι, ήταν το live που είχες κάνει με την ερασιτεχνική σου μπάντα στο bar δίπλα στο καφενείο του μπαρμπα-Μήτσου (αυτό που είχε παράνομη χαρτοπαικτική λέσχη στο υπόγειο). Αφού άφησες τα όνειρα σου να καούν και να γίνουν στάχτες, άρχισες να γίνεσαι υποψιασμένος μουσικόφιλος. Η ιδέα του παραγωγού σου ακούγεται ιδανική. Καταρχάς είναι στα μέτρα σου. Μπορεί να είσαι 250 κιλά, με άπειρες κρεατοελιές στην μούρη, μαλλιά σαν το μαλλί της Γριάς και πιο άσχημος από τον Κουασιμόδο, αλλά διάολε είσαι αυτός που έφτιαξε τον ήχο της τάδε μπάντας.
     Μιλώντας για πολλά κιλά, μου έρχεται στο μυαλό ο Rick Rubin. Τον Ιούνιο βγαίνει το καινούργιο Sabbath, γενικά θα αρέσει, καλή παραγωγή θα έχει, πάνω κάτω τα ξέρουμε. Βασικά θα μπορούσαμε βάση στατιστικών να δούμε ότι θα είναι ένα πετυχημένο άλμπουμ για τον απλούστατο λόγο ότι η πλειοψηφία των έργων που έχει αγγίξει ο Μίδας της μουσικής, έχουν πουλήσει σαν ζεστά κουλούρια. Από την Shakira μέχρι τους Slipknot. Μιας και αναφερθήκαμε στους Slipknot, o Corey είχε δήλωσει πριν 2 χρονάκια για τον Rick τα εξής:

   Ενώ τα λόγια του frontman των Slipknot έχουν ειπωθεί και από άλλους (αρκετά πιο ευγενικά), ενώ εσύ περίμενες έναν τύπο ο οποίος εργάζεται 25 ώρες το 24ωρο κάτω από πίεση και τόνους μουσικής, η πραγματικότητα σε ρίχνει με τα μούτρα στην άσφαλτο. Αλλά παρόλα αυτά,παραμένει ο no1 μουσικός παραγωγός και προφανώς ο πιο ακριβοπληρωμένος. Θα μου πεις, έχει χτίσει το όνομα του τόσα χρόνια οπότε μπορεί άνετα να συμπεριφέρεται σαν βουδιστής μοναχός ο οποίος με μια ακρόαση θα σου πει εάν αυτό που άκουσε θα γίνει hit ή όχι. Η περιγραφή "βουδιστής μοναχός" ίσως να είναι και το κλειδί της επιτυχίας του. Hold that in mind για λίγο.
     Αναρωτιέμαι πως μπορεί κάποιος ο οποίος προφανώς έχει τεχνολογικές γνώσεις, σωστή μουσική άποψη και κυρίως εμπειρία (δηλαδή διαθέτει Το Αυτί), να καταφέρνει να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις του. Σε μικρό βαθμό ισχύει και για τους μουσικούς αυτό. Εξηγούμαι: δουλεύεις πάνω σε 10 τραγούδια για ένα μεγάλο συνεχόμενο χρονικό διάστημα. Έχεις ακούσει και αναλύσει την κάθε σύνθεση πάνω από 237 φορές. Έχεις προσπαθήσεις να φτιάξεις εκείνη τη νότα ώστε να μην ακούγεται φάλτσα και να προσθέσεις το τάδε εφέ για να ακούγεται πιο γυαλισμένος ο ήχος σχεδόν κάθε μέρα. Από εκείνο το σημείο και μετά δεν θέλεις να ακούσεις μουσική. Δεν μπορείς. Οι ίδιες ρημάδες νότες σου έχουν ανέβει μέχρι το λαιμό και νιώθεις σκασμένος. Οι φίλοι σου σου λένε για το καινούργιο Killswitch Engage για παράδειγμα και εσύ δεν θες να ακούσεις κουβέντα. Είναι απόλυτα λογικό να γίνει το μυαλό σου πολτός. Και το κυριότερο: να χάσεις Το Αυτί σου. Ενώ είχες μια σχέση αισθημάτων με τη μουσική, πλέον όλα γίνονται καθαρά μηχανικά. Αντί δηλαδή να πεις : δεν με πωρώνει αρκετά το καινούργιο Clutch (μην βαράτε,παράδειγμα είναι), θα πεις ότι δεν έχει τόσο καλά παιγμένα τύμπανα με μετρονόμο να υποστηρίξουν τα riff.
       Σίγουρα δεν ξέρω πότε ο Rick ξεκίνησε αυτή την είμαι στην κοσμάρα μου-ακούω το τραγούδι 3-4 φορές χωρίς να ακούγεται κιχ και βγάζω συμπέρασμα φιλοσοφία του, αλλά ίσως αυτή να είναι το μυστικό του όπλο. Με λίγα λόγια εάν σκέφτεσαι να γίνεις παραγωγός, μην ασχολείσαι τόσο πολύ με τις λεπτομέρειες. Συνέχισε να απολαμβάνεις την μουσική όπως και πριν, προσέλαβε και έναν καλό μηχανικό ήχου να σου κάνει την χαμαλοδουλειά και τον Ιούνιο εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε για το καινούργιο Sabbath.
      

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου