Τρίτη 30 Ιουλίου 2013

The Lonely Island Records


   Ζόρικο όσο και η ανάβαση σε βουνό αλλά τελικά ψήθηκα. To ξεκίνησε ο TeenageMusicGeek, ακολούθησε και ο G.R.A.F.I.A.S., αναγκαστικά ήρθε και η σειρά μας. Το story φαντάζομαι είναι πάνω κάτω γνωστό. Καταλήγεις σε ένα έρημο νησί στην μέση του πουθενά σαν τον Τομ Χανκς από πάνω. Ποιους δίσκους θα ήθελες να είχες μαζί σου με την λογική ότι δεν πρόκειται να σε βρει κανείς ποτέ; Βάλε κάτω το κεφάλι σου και σκέψου. Όσο και αν τρελαίνομαι από ηδονή να βάζω τέτοια διλήμματα τύπου Top 5 ή Top 10 σε γνωστούς και αγνώστους, όταν έρχεται η σειρά μου νιώθω σαν να ετοιμάζομαι για εξέταση προστάτη. Το σκέφτηκα αρκετά και κατέληξα ότι δεν μπορείς να αραδιάσεις με χαρακτηριστική άνεση τους αγαπημένους σου δίσκους όλων των εποχών (άλλο παλούκι αυτό). Ναι μεν υπάρχει μια δόση από αυτούς μέσα στα albums για το ερημονήσι αλλά δεν είναι ακριβώς έτσι. Π.χ. δεν μπορώ να πω ότι θα πάρω μαζί μου τα 5 πρώτα Metallica. Από την άλλη πλευρά θεωρώ ότι σοφό να αποκλείσεις το ενδεχόμενο να ασχοληθείς αποκλειστικά με classics. Πρόκειται για εντελώς φασιστική σκέψη. Δηλαδή αν δεν βαριέσαι να ακούς ποτέ αυτόν τον δίσκο που έβγαλε η τάδε μπάντα που έχει 5 οπαδούς (μαζί με εσένα), είναι κακό; Προφανώς και όχι. Και θα σταθώ στην λέξη βαριέσαι. Πιστεύω ότι πρέπει να διαλέξεις αυτούς τους δίσκους που ενώ έχουν υποστεί άπειρα listenings από το στερεοφωνικό σου, δεν θα τους έχεις σιχαθεί σε 20 χρόνια από τώρα. Θα συνεχίσουν να σε ελκύουν και να αναζητάς την ακρόαση τους σαν σκληρό ναρκωτικό. Πάλεψα μέσα στο κεφάλι μου να βρω τους εθισμούς μου (και πέρα από τους γνωστούς όπως πόρνες, ναρκωτικά και αλκοόλ) και να τους στοιχειοθετήσω με την λογική των συναισθημάτων μου πάνω στο ρημάδι το νησί. Πάμε να δούμε...



Θυμός- Έχω ξεμείνει στη μέση του πουθενά οπότε λογικό είναι κάποιες στιγμές να με πιάνουν τα διαόλια μου και να αραδιάζω ότι μπινελίκι υπάρχει πρόχειρο για την ρημάδα την τύχη μου. Lamb Of God- Wrath. Το λέει και το όνομα, θυμάσαι και εκείνο το ΕΠΙΚΟ live στο Fuzz, ο καλύτερος δίσκος των αρνιών, κάθε φορά πορώνεσαι σαν τον τρελό, οπότε είμαστε κομπλέ.


Cocktail music- Εννοώ τι δίσκο θα ήθελες να ακούσεις που να περικλείει διαφορετικά υλικά τόσο πετυχημένα σαν ένα σωστό cocktail; Faith No More- King For A Day, Fool For A Lifetime. O Mike και η παρέα του αναλαμβάνουν να κάνουν τους bartenders και όλα τα έχεις έτοιμα στο πιάτο. Τρελή ποικιλία και μια αύρα ειρωνείας να αιωρείται σαν σύννεφο από πάνω σου. Μέχρι και τα ψάρια θα γουστάρουν.


Αχ αυτά τα νιάτα- Μιας και είναι δεδομένο ότι θα ζήσεις με τις αναμνήσεις σου, δεν θέλεις κάτι που να σου θυμίζει πως ήταν οι εποχές που οι πρώτες σου επαφές με κάτι "σκληρό" (όχι αυτό που φαντάζεσαι ανώμαλε) είχαν τρελό impact πάνω σου; Soundgarden- Badmotorfinger. Και μόνο το ότι θα κάνω air drumming για ακόμα μια φορά στο Jesus Christ Pose μου αρκεί. Στο μυαλό μου θα είμαι πάντα νέος.



Meditation- Ώρες ώρες προσπαθείς να ξεφύγεις από την πραγματική σου ζωή και να χαθείς μέσα στις νότες, εντελώς παραδομένος και χωρίς άγχος για τίποτα. Tool-Lateralus. Δεν θα το βαρεθείς ποτέ για τον απλούστατο λόγο ότι κάθε φορά που το ακούς ακόμα και σήμερα ανακαλύπτεις κάτι καινούργιο. Αυτός ο κώδικας δεν νομίζω ότι θα γίνει κατανοητός ποτέ. Άσε που στο Reflection θα νιώθεις κάθε φορά σαν Σαολίν που βρήκε το νόημα της ζωής.



Live- Έλα παραδέξου το. Ένα live album το χρειάζεσαι όσο και την φωτιά στην κατάσταση που είσαι. Κυρίως επειδή θα ακούς στο backround φωνές ανθρώπων και θα ξεπερνάς την μοναξιά σου. Queensryche- Operation Livecrime. Το έχω ακούσει άπειρες φορές, το έχω δει ακόμα περισσότερες, είναι το καλύτερο live album όλων των εποχών χωρίς ανταγωνισμό οπότε δεν με χαλάει καθόλου να το ξανακούω κάθε μέρα. Στεγνά στο repeat το τελείωμα του Eyes Of A Stranger και κάνω μπάνιο με τους καρχαριές να ούμε.



Concept- Και το conecptάκι σου το θέλεις. Επειδή είσαι σοφιστικέ τύπος και θέλεις να συλλογίζεσαι σαν Γάλλος ποιητής του 17ου αιώνα αγναντεύοντας τον ωκεανό, ένα story το χρειάζεσαι. Pain Of Salvation-Be. Αυτό το σκάλωμα δεν ξεχνιέται. Plus ότι κάθε φορά που το ακούς είναι σαν την πρώτη. 11/10 η μουσική του,12/10 οι στίχοι του. Ταυτόχρονα τα καταλαβαίνεις όλα και την άλλη στιγμή απολύτως τίποτα. Αυτός ο δίσκος μπορεί να δημιουργήσει αίρεση. Είμαι σίγουρος.



Ride On- Το νησάκι με την τιρκουάζ θάλασσα μικρή σχέση έχει με τον Νότο, το southern rock και την country αλλά στο μυαλό σου εσύ είσαι απλά σε μια παραλία της Louisiana. Lynyrd Skynyrd- Street Survivors. Μιας και είσαι και εσύ survivor (όχι το εμετικό reality), αφιέρωσε το στον εαυτό σου. Everyday music about everyday people. Στην καρδιά μου πάντα θα είναι ο καλύτερος τους δίσκος. Και ας μην έχει μέσα το Free Bird.



Good Old Tunes- Επειδή η μόνη συντροφιά που θα έχεις θα είναι η μουσική που θα βγαίνει από τα ηχεία ή τα ακουστικά σου (whatever), χρειάζεσαι κάτι σχετικά αντικειμενικά αποδεκτό. Κάτι το οποίο το έχει ακούσει πολύς κόσμος αλλά σου αρέσει και εσένα. The Eagles- Their Greatest Hits . Δεν κολλάμε στο ότι είναι μοσχοπουλημένο. Μέχρι και οι φοίνικες στην παραλία ξέρουν το Hotel California αλλά δεν είναι εκεί το ζητούμενο. Διάολε ο περισσότερος κόσμος έχει κάνει το λάθος να μην ακούσει τις υπόλοιπες τραγουδάρες των αετών. Μην κάνεις το ίδιο σφάλμα.



The New Kid In Town- Πάντα θα υπάρχει αυτός ο δίσκος που θα είναι πρόσφατος αλλά δεν ξέρεις αν πρέπει να μπει σε τέτοιες καταστάσεις μόνο και μόνο επειδή είναι φρέσκος. Audrey Horne- Audrey Horne. Δεν μας νοιάζει αν είναι ήδη κλασσικό, αν θα γίνει κ.ο.κ. Διαμάντι που αλλάζει ζωές και δεν θα βαρεθώ ποτέ να ακούω όσες παλίρροιες και αν περάσουν. Θα τραγουδάω τις ρεφρενάρες του και θα προτιμήσω την edition με την διασκευή σε Beyonce.




Having Fun- Χρειάζεται να γελάς που και που. Δεν γίνεται να σε παίρνει από κάτω συνέχεια. The Lonely Island- Turtleneck And Chain. Πρώτον: Πιο ταιριαστό όνομα με την κατάσταση που βρίσκεσαι δεν υπάρχει. Δεύτερον: Μπορεί να μην σε βρουν ποτέ και να καταλήξεις να μιλάς με τα κύματα αλλά μακάρι να υπήρχε μια κάμερα και να σε τράβαγε video κάθε φορά που θα ξεκαρδιζόσουν με το Mama και τα υπόλοιπα καλούδια. Guaranteed.



     Θα μπορούσα να συνεχίσω για πάντα παίρνοντας μαζί Metallica, Maiden, Priest και ότι άλλο υπερκλασσικό υπάρχει, σίγουρα κάτι ξεχνάω, αλλά με την πρώτη σκέψη αυτοί οι δίσκοι μου έρχονται στο μυαλό. Και για να είναι από τους πρώτους που χτυπάνε κάποια χορδή μέσα σου, πάει να πει ότι σε έχουν επηρεάσει απίστευτα. Είναι οι μουσικές με τις οποίες έζησες, και αποφασίζεις να ζήσεις για πάντα μαζί τους.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου